“З абеду пераязджаем на азімае жыта. Палова камбайнаў застанецца ў Жарах, а яшчэ два будуць на ўездзе ў Ільюшына”, – паведаміў аператыўную сітуацыю галоўны аграном “Ільюшынскага” А.С.Селівёнак.
Месца дыслакацыі тэхнікі – звычайна асноўная цікавячая нас перад выездам на жніво інфармацыя. А на гэты раз давялося ўдакладніць у Аляксандра Сяргеевіча яшчэ і прозвішчы механізатараў. Дзіўная сёлета атрымалася сітуацыя – ужо двойчы на старонках газеты былі ільюшынскія камбайнеры, і абодва раза – памочнікі: лясгасавец Юрый Бука і выратавальнік Аляксандр Харак. А карэнных жнеяроў яго вялікасць выпадак дагэтуль “хаваў”. І вось яны, Анатоль Спірыдзёнак і Аляксандр Майсеенка (на здымку).
На палях пераважна разам, хаця на пары падзелены не работнікі, а тэхніка, па прынцыпе, каб не перашкаджаць на ўборцы. У А.Майсеенкі самае новае “Палессе” – усяго другі сезон, у А.Спірыдзёнка КЗС-1218 на некалькі год старэй, аднак ход камбайнаў раўнамерны, як і ў другой пары старэйшай тэхнікі, прадукцыйнасць якой, канечне, ніжэйшая. Аднак бывае, што раздзяляюцца звенні, зыходзячы з тактыкі найменшых страт. Спускала кола ў Анатоля – не перакідвалі на вялікую адлегласць, пакуль не замянілі. “Папрасілі хуценька ў Старым Сяле 20 гектараў аўсу ўбраць, ён жа дажджоў баіцца. Справіўся – і на жыта”, – тлумачыць Аляксандр, высыпаючы першы бункер з новага поля. “Хуценька, гэта колькі дзён?”, – удакладняю ў суразмоўцы. “Адзін, хаця, канечне, за межы працоўнага дня выйшаў”, – задаволена ўсміхаецца “стаханавец”, перавыканаўшы норму ў паўтара раза. І дадае: “І не за лік павышанай хуткасці, як вы падумалі. Тут тактыку суадносін абаротаў матавіла і веера ведаць трэба. На жыце бартавы камп’ютар выстаўляе 700-750 і адпаведна 600-650, аднак я хоць і ўдзячны разумнай тэхніцы за падказкі, ды ўсё ж давяраю толькі ўласнаму воку. Выходжу і правяраю, ці ёсць страты. Хуткасць павінна быць не большай і не меншай – каласы зразае і пры павышанай і пры паніжанай. А ўбраць трэба максімальна чыста. Ад гэтага ж і наша зарплата залежыць”.
Яе памер механізатары ведаюць ужо на наступны дзень – раніцай атрымліваюць пуцявы ліст, у якім пазначана сума – ад 80 да 140 рублёў у залежнасці ад намалоту і ўзросту тэхнікі – на старых камбайнах расцэнкі вышэйшыя. Ну а ўраджайнасць на азімай пшаніцы, жыце і аўсе практычна аднолькавая і самая высокая па раёне – каля 20 цэнтнераў з гектара. Хоць, зразумела, даволі сціплая, што не можа не адзначаць аграном з вялікім стажам. “Была і па 25 на круг. Гэта, можна сказаць, натуральная ўрадлівасць нашых зямель. Угнаенняў жа пад поўную патрэбу яна даўно не бачыць, – тлумачыць Аляксандр Сяргеевіч. – Ну а ў параўнанні з мінулым годам гэты паказчык проста ўзорны. Зусім не задаволены толькі азімым ячменем, складана вырошчваць гэтую капрызную культуру на нашых узгоркавых палетках. І вымярзання, і выправання баіцца, ды і сартоў раяніраваных пад паўночныя рэгіёны практычна няма. Іншая справа – азімая пшаніца, якая і займае трэцюю частку ўсіх зерневых – 550 гектараў”.
Дарэчы, літаральна ўся гэта культура прайшла пры здачы дзяржзаказу як харчовая. А значыць, хапіла сонейка коласу, каб назапасіць бялку і клейкавіны для белых бліноў і макаронаў. І, канечне, ў гаспадарцы паваражылі над тым, каб зерне прынялі кандыцыйным, без скідак на засмечанасць і павышаную вільготнасць.
“Навошта губляць, калі ёсць зернесушыльны комплекс, – тлумачыць чарговую тактыку найменшых страт дырэктар гаспадаркі Сяргей Анатольевіч Халімоненка. – Былі часы, калі і мы напрамую здавалі, а гэта 20-30 працэнтаў спісання. Цяпер спачатку чысцім, потым – на сушылку да 13 працэнтаў. Калі не пасля дажджу, то наогул за дзве гадзіны да кандыцыі даходзіць пры прапускной здольнасці комплексу ў 70 тон”.
Пацвердзілі гэта і маладыя работнікі Антон Пугач і Алег Усцін, засыпаўшы ў вільгацямер авёс з пляцоўкі. Праз некалькі секунд прыбор паказаў вынік –16,4 працэнта, сапраўды некалькі гадзін, у залежнасці ад гарачыні топкі. На насенне патрэбны раўнамерны, не пякучы рэжым, а на харчовыя патрэбы можна і дабавіць дроў. На маніторы бачна і культура, і тэмпература, і час сушкі. Узнімацца на вышыню, каб праверыць, як на старых сушылках, няма патрэбы, хіба толькі пры якіх паломках ці пры падрыхтоўцы да сезона. Падумалася, што поўнасцю кабінетная работа зараз у аператараў зернетокаў, ды рух тэхнікі на пляцоўцы гэта абверг. За загрузкай і выгрузкай трэба сачыць. А вялікая залатая куча то ўбывала, дзякуючы ўмелым маніпуляцыям Аляксандра Галубіцкага, які пераносіў да патрэбнага месца зерне каўшом новага “Амкадора”, то павялічвалася. Чарговыя партыі збожжа пастаўлялі Іван Качан, Валерый Спірыдзёнак, які задзейнічаны і на перазагрузцы зернекомплексу. Некалькі год у якасці прадпрымальніка, а цяпер, як і раней, на жніве ў тандэме з братам Анатолем. В.Д.Дзямешка з філіяла аблспажыўтаварыства дапаўняе трыа шэфаў і паспявае абслугоўваць два камбайны. Машына ў яго з прычэпам. Звярнула ўвагу, як абмятаў яго Васіль Дзмітрыевіч на пляцоўцы – да апошняга зярнятка. Парадавала, што літаральна ўсе, не толькі карэнныя аграрыі, ведаюць цану вырашчанаму хлебу.
У “Ільюшынскім” поўнасцю выканалі дзяржзаказ па рапсе, здаўшы на маслаэкстракцыйны завод 140 тон насення замест 120 запланаваных. Напалову разлічыліся з дзяржавай і па пшаніцы: заданне гаспадаркі – 500 тон.
“Я, канечне, не лічу дакладна, аднак каля паўтысячы тон павінна быць”, – радасна паведаміў Іван Іванавіч Качан, з якім сустракаліся яшчэ на старце жніва. І не памыліўся – на сённяшні дзень ён абсалютны пераможца сярод вадзіцеляў. Адзін з першых прыступіў да перавозкі, паспяваў абслугоўваць нават некалькі камбайнаў і не прыцягваўся на іншыя работы, як В.Спірыдзёнак. Калі б не гэта акалічнасць, то Валерый Дзмітрыевіч дакладна быў бы ў тройцы прызёраў, бо толькі на 18 тон адстае ад бронзавай прыступкі.
Вельмі трапным аказаўся наш выбар гаспадаркі пры адкрыцці “Дошкі гонару жніва” – у лідарах выключна ільюшынцы. Дарэчы, у прыгаданага на адвозцы Васіля Дзямешкі – 333 тоны, а гэта пяты вынік па раёне.
Вольга КАРАЛЕНКА.
Перадавікі жніва
На ўборачнай 2024 года па стане на 2 жніўня лідзіруюць:
Сярод камбайнераў:
МАЙСЕЕНКА Аляксандр Пятровіч, ААТ “Ільюшынскі”, які на камбайне КЗС-1218 намалаціў 433 тоны зерня;
СПІРЫДЗЁНАК Анатоль Дзмітрыевіч, ААТ “Ільюшынскі”, які на камбайне КЗС-1218 намалаціў 389 тон зерня;
МАЛАХАЎ Аляксандр Аляксандравіч, КУСГП “Глыбачаны”, які на камбайне КЗС-1218 намалаціў 306 тон зерня.
Сярод вадзіцеляў на адвозцы:
КАЧАН Іван Іванавіч, ААТ “Ільюшынскі”, які на аўтамабілі МАЗ-555102 перавёз 484 тоны зерня;
РАДЗЕВІЧ Генадзь Іванавіч, ААТ “Дземенец”, які на аўтамабілі ГАЗ-3309 перавёз 443 тоны зерня;
СМАРГУН Сяргей Васільевіч, УП “Сафійскія дары”, які на аўтамабілі МАЗ-555145 перавёз 377 тон зерня.
