“На дзень 25 мая ніколі не планую ніякіх спраў, бо ён вылучаны для паездкі ва Ушачы, гэта святое!” – прызналася Наталля Гайковіч, ганаровая госця ХХІІІ турніру па дзюдо памяці Станіслава Анатольевіча Шэдзько. Тое ж магла б сказаць і дачка славутага трэнера Ганна, якая заўсёды прымае запрашэнне арганізатараў мемарыяла, а сёлета ў спарткомплексе “Юнацтва-Ушачы”, дзе зараз праводзяцца спаборніцтвы, з яе дапамогай была аформлена выстава фотаздымкаў з сямейнага архіву. Аздобілі ўрачыстае адкрыццё турніру шчымлівыя словы верша паэтэсы Тамары Барадзёнак, сын якой таксама быў выхаванцам Станіслава Анатольевіча, і, канечне, кветкі, якія калегі і паслядоўнікі традыцыйна ўскладаюць да памятнага валуна на вуліцы, названай у гонар трэнера.
“Спаборніцтвы, прымеркаваныя да дня нараджэння С.Шэдзько, – даніна павагі чалавеку з вялікай літары, які ўкладаў душу ў кожнага свайго вучня. Дзякуючы яму сотні ўшацкіх хлопчыкаў і дзяўчынак захварэлі дзюдо”, – падкрэсліла галоўны суддзя спаборніцтваў Вера Васільеўна Кіліна, якая пад уплывам Станіслава Анатольевіча выбрала прафесію трэнера і стараецца годна працягваць яго справу.
Яркіх і бескампрамісных паядынкаў пажадаў юным дзюдаістам старшыня Ушацкага райвыканкама Уладзімір Генадзьевіч Аўдошка. І трэба сказаць, што хлопчыкі і дзяўчынкі выканалі наказ! На татамі было горача, маленькія барцы дэманстравалі віртуозныя прыёмы, дарослую ўпэўненасць і волю да перамогі.
А вось хваляванне прыпала на долю бацькоў і трэнераў. “Ніколі больш не паеду на спаборніцтвы! Гэта відовішча – не для маіх нерваў!” – усклікала наша госця з расійскага Себежа Роза Крылова, назіраючы за схваткамі 7-гадовага сына Ільі, для якога гэта быў першы выязны турнір. Вядома ж, казала гэта ў запале, бо ўжо праз некалькі хвілін ахвотна распавядала, што тры гады таму яны сям’ёй адпачывалі ў нашых “Лясных азёрах”, а калі даведаліся пра турнір ва Ушачах, з гатоўнасцю выправіліся ва ўжо знаёмыя мясціны, меркавала, што прыедуць сюды і на наступны год.
Дэбютнымі сталі нашы спаборніцтвы і для некалькіх выхаванцаў аршанскага трэнера Таццяны Барылавай – майстар спорту міжнароднага класа па самба і дзюдо акрамя таго, што трэніруе дзяцей, з’яўляецца таксама суддзёй міжнароднай катэгорыі. Дарэчы, у 2007 годзе ёй давялося абслугоўваць паядынкі сусветнага першынства па самба ў Чэхіі, на якім наша зямлячка Насця Ляшкова атрымала сваё першае золата. Цікава, што ў паўфінальнай схватцы тады ўзнікла спрэчная сітуацыя і судзейская брыгада вагалася, на чыю карысць аддаць перамогу. Голас Таццяны аказаўся вельмі дарэчы – Анастасія выйшла ў фінал, дзе ўпэўнена расправілася з аўтарытэтнай расійскай самбісткай. Таццяна Барылава ўвойдзе ў склад судзейскага корпуса і падчас ІІ Еўрапейскіх гульняў. “Турнір самбістаў пройдзе з 21 па 23 чэрвеня ў Палацы спорту. Спадзяюся ўбачыць на трыбунах і ўшачан!” – заўважыла жанчына.
Увогуле падчас турніру давялося пагутарыць з многімі нашымі гасцямі – сёлета ва Ушачы прыехала каля 160 дзюдаістаў з 10 гарадоў, упершыню сярод удзельнікаў былі магіляўчане. Прадстаўнікі літаральна ўсіх каманд павезлі дамоў медалі, граматы і вымпелы, а пераможцы атрымалі таксама прыгожыя кубкі арыгінальнага дызайну, вырабленыя па спецыяльным заказе. Ва ўшацкай камандзе такія трафеі дасталіся Севасцьяну Аўдошку, Раману Ардынскаму і Уладзе Цюкала. У дзяўчынкі, прынамсі, на турніры была моцная група падтрымкі, у якой апроч таты з мамай прысутнічаў і самы маленькі балельшчык спаборніцтваў – гадавалы брацік Яраслаў. Зрэшты, Улада яшчэ да пачатку паядынкаў рашуча паведаміла мне, што мае намер памяняць леташняе срэбра на золата, а ўпэўненасць у сваіх сілах – палова поспеху!
На другую прыступку п’едэстала ўзняліся ў гэты дзень Ганна Галавешкіна, Карына Лецкая, Арына Маркевіч, а таксама Андрэй Сарока. Поспех хлопчыка хочацца падкрэсліць асобна, бо гэта плён мэтанакіраванасці навучэнца і яго бацькоў, якія двойчы на тыдзень прывозяць сына на трэніроўкі ва Ушачы з Глыбоцкага раёна. Бронзу ў скарбонку нашай ДЮСШ паклалі Каця Рубанік, Вераніка Сіротка, Антон Маісееў, Яўген Карэйша (відэа паядынку з яго ўдзелам можна паглядзець на YouTube-канале “Патрыёта”), а таксама Павел Шакута, які змагаўся ў самай прадстаўнічай вагавой катэгорыі 29 кг, дзе ўдзельнічала аж 22 хлопчыкі. Адзначылі ўшацкія трэнеры таксама намаганні Сяргея Жарнасека, які спаборнічаў з 18-ю канкурэнтамі ў вазе 32 кг і зусім крыху саступіў расійскаму саперніку ў паядынку за бронзу. Дастойна правяла свае схваткі Паліна Пацэвіч, якая баролася ў самай цяжкай вагавой катэгорыі.
Здаецца, зусім нядаўна ўзнімалася на п’едэстал гэтага турніру Эльвіра Падгола, зараз жа навучэнка Віцебскага вучылішча алімпійскага рэзерву прысутнічала тут у якасці балельшчыцы. “Вучыцца ў абласным цэнтры вельмі падабаецца. Канечне, сумую па сваёй сям’і, таму пры кожнай магчымасці імкнуся прыехаць у роднае Наваселле. Выпадае такое нячаста, аднак я разумею, што вялікі спорт патрабуе сур’ёзных адносін”, – разважае дзяўчына. Дарэчы, нядаўна Эльвіра стала пераможцам прадстаўнічага турніру, які праходзіў у Санкт-Пецярбургу. І гэта сведчыць, што ўшацкая школа дзюдо, заснаваная С.А.Шэдзько, жыве і плённа развіваецца на карысць беларускага спорту.
Наталля БАГДАНОВІЧ.
